پاپیلومای سلول سنگفرشی: چرا خطرناک است، علائم و پیامدهای آن

پاپیلومای سلول سنگفرشی

همه افراد نمی دانند که پاپیلومای سلول سنگفرشی نتیجه یک بیماری ویروسی است. این بیماری علاوه بر اینکه یک مشکل زیبایی شناختی است، می تواند به سلامتی از جمله مرگ آسیب جدی وارد کند. تومور می تواند در هر قسمت از بدن "رشد" کند و اندام های داخلی را تحت تاثیر قرار دهد.

پاپیلومای سلول سنگفرشی چیست و ساختار آن

ساختار پاپیلومای سلول سنگفرشی

پاسخ به این سوال: "چیست؟" یک نئوپلاسم خوش خیم است. مکان های اصلی محلی سازی شامل صورت، گردن و غشاهای مخاطی است. اگر آسیب شناسی برای مدت طولانی درمان نشود، می تواند بدخیم شود. از نظر بیرونی، یک پاپیلوم مسطح شبیه یک خال به شکل دایره است. رنگ می تواند از گوشتی تا قهوه ای تیره متفاوت باشد. پزشکان شایع ترین پاپیلوم سنگفرشی را با هیپرکراتوزیس می نامند. عمدتاً در افراد مسن و گاهی در افراد 30-35 ساله رخ می دهد.

علل و منابع عفونت

راه های زیادی برای ابتلا به پاپیلومای سلول سنگفرشی پوست وجود دارد که برخی از آنها ساده هستند و هیچ نگرانی ایجاد نمی کنند:

  • آمیزش جنسی با هر منشا: واژینال، دهانی، مقعدی.
  • تماس روزمره (دست دادن). نکته اساسی در اینجا وجود زخم های باز است.
  • بازدید از مکان های عمومی با سطح رطوبت بالا: استخر شنا، سونا.
  • نقض استانداردهای بهداشت فردی.

این نوع پاپیلوم ها در افرادی که سطح ایمنی پایینی دارند و تماس های جنسی گاه به گاه زیادی دارند، تشخیص داده می شود.

منبع عفونت با پاپیلومای سلول سنگفرشی

نفوذ ویروس به بدن سالم به این معنی نیست که پاپیلوم ها در آینده نزدیک ظاهر می شوند. این فقط زمانی اتفاق می‌افتد که ایمنی کاهش یابد. دلایل اصلی:

  • وجود عادات بد: اعتیاد به الکل، سیگار کشیدن، مواد مخدر غیرقانونی، تغذیه با کیفیت پایین.
  • اختلال در عملکرد دستگاه گوارش؛
  • بیماری های پوستی؛
  • سن سالمندی؛
  • استعداد ارثی؛
  • قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی شخص ثالث

پاپیلوم مری تقریبا بلافاصله پس از شکست ظاهر می شود. روی زبان، لب ها، داخل دهان، در مری و روده ها تشکیل می شود.

چرا برای انسان خطرناک است؟

خطر اصلی این است که پاپیلوم با هیپرکراتوزیس در بیش از 60 درصد موارد به سرطان تبدیل می شود. اگر رشد در سیستم تنفسی ایجاد شود، خطر کمبود تدریجی اکسیژن وجود دارد که منجر به مرگ می شود. هنگامی که رشدی در روده ظاهر می شود، ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض مدفوع تبخیر شود. در پاپیلومای سلول سنگفرشی مری، خطر التهاب و خونریزی به دلیل خوردن غذای جامد یا الکل بی کیفیت وجود دارد.

علائم و تشخیص

مرحله رشد پاپیلوم

علائم تشکیل پاپیلوم سلول سنگفرشی کم و مبهم است. ابتدا منطقه دارای رشد مورد بررسی قرار می گیرد. بیشتر افراد رشد پوست را با زگیل اشتباه می گیرند و به آنها توجه نمی کنند، به این امید که به مرور زمان از بین بروند. نئوپلاسم بسیار آهسته ایجاد می شود و رشد می کند و التهاب به ندرت ظاهر می شود.

کانون های تظاهرات عمدتاً در نازک ترین نواحی پوست ظاهر می شوند. این ناحیه پلک، گردن، سینه است. اگر پلک تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است آسیب به ملتحمه رخ دهد.

نئوپلاسم به تدریج رشد می کند و رشد می کند، اندازه متوسط آن از 0. 3 تا 1. 5 سانتی متر است. رنگ نئوپلاسم متفاوت است و می تواند در طول زمان از رنگ گوشتی به ارغوانی تغییر کند.

برداشتن، فشردن یا بریدن پاپیلومای سلول سنگفرشی خطرناک است؛ عفونت می‌تواند وارد زخم باز شود.

هیچ اقدام تشخیصی خاصی برای تشخیص وجود ویروس وجود ندارد. ابتدا معاینه بصری تومور توسط یک درمانگر انجام می شود. پس از آن، او ارجاع به سایر متخصصان را می نویسد: یک متخصص پوست، یک متخصص زنان. قرار ملاقات بسته به محل پاپیلوما انجام می شود. اگر در قسمت بیرونی پوست قرار داشته باشد، می توان بلافاصله تشخیص داد. اگر رشد در داخل بدن باشد، فلوروسکوپی تجویز می شود.

اگر رکتوم تحت تأثیر قرار گیرد، پزشک نئوپلاسم را لمس می کند؛ دهانه رحم با استفاده از شیشه زنان به وضوح قابل مشاهده است.

تعدادی روش اجباری وجود دارد:

  • بیوپسی؛
  • تجزیه و تحلیل خون؛
  • معاینه PCR.

در صورت لزوم، پزشک معالج ممکن است روش های تشخیصی دیگری را تجویز کند.

پاپیلوم های مری

پاپیلوم در مری

محل اصلی تشکیل پاپیلومای سلول سنگفرشی مری زبان، لب ها و مخاط دهان است. این ویروس ممکن است با تشکیل زخم های کوچک و خارش همراه باشد.

با پاپیلوم روی لب، اولین چیزی که ظاهر می شود تورم و ناراحتی هنگام غذا خوردن است. اگر ناحیه آسیب دیده آسیب دیده باشد، خون ظاهر می شود. رشد می تواند به سرعت رشد کند و باعث سرطان لب شود.

با پاپیلوم مری، که علائم آن عمدتا در نیمه مرد جمعیت رخ می دهد. علل این بیماری می تواند تغذیه نامناسب، غذای بی کیفیت و عادات بد باشد. محل اصلی تومور در مری قسمت میانی آن است. اندازه هر یک از 1-2 میلی متر تا 3-4 سانتی متر به شکل کشیده روی یک ساقه است. بیمار متوجه درد در معده، آروغ زدن، ترشح بیش از حد بزاق و یک توده در گلو می شود. تشخیص با استفاده از رادیوگرافی و ازفاگوسکوپی انجام می شود.

علائم تشکیل در دهان و حنجره

با پاپیلومای سلول سنگفرشی حنجره، غذا خوردن، قورت دادن و گاهی اوقات حتی نفس کشیدن به بیمار آسیب می رساند. گاهی اوقات صحبت کردن با مشکل مواجه می شود. اندازه رشد کوچک، دمپایی است. اگر یک نئوپلاسم در کودک کشف شود، درمان بلافاصله شروع نمی شود، این اتفاق می افتد که خود به خود از بین می رود. اگر در بزرگسالی با این بیماری مبارزه نکنید، ممکن است به یک تومور بدخیم تبدیل شود.

ظهور پاپیلومای سلول سنگفرشی زبان در ابتدا به هیچ وجه خود را نشان نمی دهد. ضایعات سفید رنگ گوشتی تنها در صورتی ظاهر می شوند که بیمار به نحوی به آنها آسیب رسانده باشد. پس از چند هفته، بوی بد دهان ظاهر می شود، خارش، سوزش و زخم ایجاد می شود.

علائم در حنجره در بزرگسالان بسته به وضعیت عمومی بدن و درجه توسعه بیماری ممکن است متفاوت باشد. ممکن است گلودرد، توده در بینی، ناراحتی، احتقان، خارش وجود داشته باشد. اگر روی سپتوم رشد کرده باشد، به تدریج در سراسر سینوس های بینی رشد می کند و فرآیندهای طبیعی ورود و خروج اکسیژن را مختل می کند.

علائم تشکیلات در مکان های صمیمی

پاپیلومای سلول سنگفرشی در ناحیه صمیمی

با پاپیلومای سلول سنگفرشی دهانه رحم، خطر بسیار بالایی از تبدیل حالت خوش خیم نئوپلاسم به سرطان وجود دارد. اغلب این فرآیند با فرسایش و زگیل تناسلی همراه است.

در مرحله شروع، رشد اولیه، ویروس هیچ علامتی ندارد. خارش و سوزش به تدریج در ناحیه آسیب دیده ظاهر می شود و به مرور زمان یک حالت ناراحتی دائمی ظاهر می شود. تخلیه امکان پذیر است. پاپیلوم در طی معاینه معمول توسط متخصص زنان تشخیص داده می شود و ممکن است کولپوسکوپی تجویز شود. در دوران بارداری، یک زن ممکن است کاهش سطح ایمنی خود و بر این اساس، ظاهر پاپیلوم ها را تجربه کند. در چنین مواردی، حذف فوری توصیه می شود.

اگر در مورد دستگاه تناسلی صحبت کنیم، مشکل‌سازترین مکان برای زنان رکتوم است. در مرحله اولیه هیچ علامتی وجود ندارد، سپس درد، خارش، ترشحات چرکی و خون در مدفوع ظاهر می شود. تشخیص را می توان پس از یک روش لمس انجام داد. در 90٪ موارد، هنگامی که این نوع نئوپلاسم ظاهر می شود، پزشکان شما را برای انجام آزمایشات سیفلیس می فرستند.

روش های درمان و حذف

در بیشتر موارد، بیماران زمانی به دنبال درمان می روند که علائم از قبل شدید باشد. تجویز درمان برای خود یا تلاش برای حذف پاپیلوم ممنوع است. حذف به چندین روش انجام می شود:

  • سرما درمانی با استفاده از نیتروژن مایع؛
  • عمل جراحی؛
  • حذف توسط جریان فرکانس بالا؛
  • حذف لیزر؛
  • عملیات با استفاده از چاقوی رادیویی

پاپیلوم مری نیاز به بررسی اضافی دارد، بر این اساس، درمان ممکن است بیشتر طول بکشد.

پس از عمل برداشتن، جای زخم عملا نامرئی است. اما هیچ تضمینی 100٪ وجود ندارد که تومور دوباره ظاهر نشود. بدون پیشگیری مناسب، ویروس دوباره بیدار می شود و ضایعات ظاهر می شوند. پس از درمان، دوره ای از داروهای ضد ویروسی، ویتامین ها و تنظیم کننده های ایمنی برای بیمار تجویز می شود. مهم است که سطح ایمنی عمومی را تا حد امکان با موفقیت بازیابی کنید. حتی اگر ویروس در بدن باقی بماند، حاوی آن است و از تشکیل پاپیلوم ها جلوگیری می کند. توصیه می شود عادت های بد را به طور کامل حذف کنید.

درمان با داروهای مردمی

درمان پاپیلومای سلول سنگفرشی

پاپیلومای سلول سنگفرشی، مانند سایر انواع رشد، عمدتا در افراد مسن ایجاد می شود. مداخله جراحی برای بسیاری از آنها منع مصرف دارد. در چنین مواردی، پزشک معالج توصیه می کند که به طب سنتی روی آورید. توصیه شده ترین وسایل عبارتند از:

  • آب سیب زمینی تازه فشرده. دوره - 2 ماه، 100 میلی لیتر، 2 بار در روز مصرف کنید.
  • آب سلندین. دوره - 4 هفته، ناحیه آسیب دیده چندین بار در روز با مایع روغن کاری می شود.
  • سیر تازه. برش تمیز شده با یک گچ چسبنده به مدت 2-3 ساعت روی رشد ثابت می شود.

از برگ های بیدانه، ریشه شیرین بیان، گزنه، علف لیمو، چنار، سیر، چغندر و هویج در تهیه دمنوش های دارویی استفاده می شود. علاوه بر مصرف داخلی ترکیبات دارویی، می توانید سالاد و سوپ را از گیاهان و سبزیجات دارویی تهیه کنید.

پیشگیری و پیش آگهی

روشهای اصلی پیشگیری عبارتند از:

  • جستجوی اولیه کمک پزشکی؛
  • تغذیه مناسب؛
  • حذف تمام عادات بد.

پاپیلوم مری، مثانه و دهانه رحم به خوبی به طب سنتی طبیعی پاسخ می دهد. درمان آنها نیز کمی با درمان سنتی متفاوت است؛ همچنین مدت زمان بیشتری طول می کشد.

پس از جراحی برداشتن، توانبخشی می تواند متفاوت پیش برود و ممکن است عوارضی ایجاد شود. اساساً پیش بینی ها همیشه مطلوب است. درصد مرگ و میر حداقل است. اگر روند تشکیل سلول های سرطانی از قبل شروع شده باشد، میزان بقا 30-35٪ است.

اگر به موقع به دنبال کمک پزشکی باشید، درمان کامل 90 درصد امکان پذیر است و آسیب بافت نرم حداقل است. تومورهای سرطانی نیز با موفقیت برداشته می شوند و روند انحطاط را می توان متوقف کرد.