ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) منجر به رشد اپیتلیوم پوست، غشای مخاطی ناحیه تناسلی و دستگاه تنفسی فوقانی می شود. کمتر بر اندام های داخلی تأثیر می گذارد - مری، برونش ها، رکتوم، مثانه. در نتیجه فعالیت ویروس، اشکال مختلفی از نئوپلاسم ها تشکیل می شود. برخی از آنها ماهیت کاملاً خوش خیم دارند و برخی از آنها تهدید تومورهای سرطانی هستند. در چه مواردی پاپیلوم نیاز به توجه و برداشتن خاص دارد؟مقاله در مورد آن خواهد گفت.
مسیر عفونت
عفونت پس از تماس با یک حامل ویروس و همچنین با یک فرد یا حیوان بیمار رخ می دهد. شایان ذکر است که یک فرد آلوده ممکن است کاملاً فاقد تظاهرات بالینی پاپیلوماتوز باشد. او گاهی حتی از عفونت خود اطلاعی ندارد. نفوذ ویروس به بدن انسان از طریق ریز آسیب های پوست یا غشاهای مخاطی اتفاق می افتد. برای ایجاد یک فرآیند عفونی، ذرات منفرد ویروسی کافی است. این ویروس قادر به حفظ حیات خود در محیط است. به همین دلیل است که خود عفونت در طی اقدامات بهداشتی و در زندگی روزمره (تراشیدن، اپیلاسیون، شانه کردن پوست، خود تزریقی) امکان پذیر است. حمام ها، استخرها، سالن های ورزشی و غیره از مراکز اصلی زاد و ولد عمومی برای انتقال عفونت به شمار می روند، بیماری های انبوهی در بین دانش آموزان ثبت شده است. نوزاد تازه متولد شده هنگام عبور از کانال تولد مادر می تواند ناقل عفونت ویروس پاپیلومای انسانی شود.
انواع HPV
در حال حاضر، دانشمندان حدود 180 نوع HPV را شناسایی کرده اند که از میان آنها، 29 سویه آنکوژن در نظر گرفته می شوند. بسته به پتانسیل انکوژنیک، آنها به ویروس ها تقسیم می شوند:
- درجه کم انکواکتیویته (انواع 6، 11، 40، 42، 43، 44، 54، 61، 70، 72، 81)،
- متوسط درجه انکواکتیویته (انواع 26، 31، 33، 35، 51، 52، 53، 58، 66)
- درجه بالایی از انکواکتیویته (16، 18، 39، 45، 56، 59، 68. 73، 82).
طبق آخرین داده ها، یک یا یک سویه دیگر از ویروس پاپیلومای انسانی را می توان در خون حدود 80 درصد از جمعیت جهان یافت. با این حال، این بدان معنا نیست که همه افراد آلوده مبتلا به پاپیلوماتوز هستند. چه عواملی باعث ایجاد بیماری می شود؟
ایمنی و پاپیلوم
چرا ویروس بدون هیچ اثری از بدن برخی افراد ناپدید می شود، در برخی دیگر بدون عواقب تا آخر عمر باقی می ماند و در برخی دیگر منجر به تشکیل پاپیلوم می شود؟HPV عفونتی است که کاملاً قادر به سرکوب سیستم ایمنی است. در افراد سالم و در حاملان ویروس، یک سیستم ایمنی قوی مشاهده می شود که تکثیر یک عامل خارجی را سرکوب می کند. نقش ویژه ایمنی سلولی تایید شده است. تداوم ویروس را در سطح خود مسدود می کند (توانایی فعال ماندن طولانی مدت در خارج از فاز حاد) و در برخی موارد به پسرفت ضایعات کمک می کند. پسرفت خود به خودی پاپیلوماتوز در عرض شش ماه اتفاق می افتد. با این حال، دفاع بدن همه افراد در چنین سطح بالایی نیست و سپس عفونت نهفته HPV به شکل باز (مشخص) تبدیل می شود. پاپیلوما تحت تأثیر عواملی مانند:
- زندگی جنسی بی بند و بار، تغییر مکرر شریک زندگی؛
- تماس با شریک با سابقه پاپیلوماتوز تناسلی؛
- وجود عفونت های مقاربتی همزمان؛
- وضعیت های نقص ایمنی در کمبود ویتامین، درماتیت آتوپیک، بارداری، ایدز؛
- سرماخوردگی مکرر و سارس؛
- پیشگیری از بارداری هورمونی؛
- بیماری های خود ایمنی؛
- سیگار و الکل.
پوستی که آسیب یا تمایل به التهاب دارد، به یک عامل تحریک کننده قدرتمند تبدیل می شود، از انجام یک عملکرد محافظتی دست می کشد. بنابراین، افراد مبتلا به بیماری های التهابی پوست (آکنه، بثورات پوستی)، اگزما، درماتیت، پسوریازیس در معرض خطر هستند.
پاپیلوماتوز تنفسی
پاپیلوماتوز تنفسی عود کننده شایع ترین تومور خوش خیم حنجره است. در دستگاه تنفسی، پاپیلوما در هر ناحیه ای رخ می دهد - از نازوفارنکس تا پارانشیم ریه. اما اغلب به غشای مخاطی حنجره حمله می کند. شدت بیماری با وجود رشد در باریکترین ناحیه تعیین می شود که به انسداد تنفسی تا خفگی کمک می کند. در بزرگسالان، به دلیل درجه بالایی از بدخیمی (تجزیه به تومور بدخیم) به عنوان یک پیش سرطان اجباری در نظر گرفته می شود. علامت اولیه این بیماری معمولاً گرفتگی صدا است که سپس به از دست دادن صدای صدا تبدیل می شود. بیمار همچنان قادر است با زمزمه صحبت کند. در مرحله اول، تظاهرات پاپیلوماتوز تنفسی گاهی با لارنژیت حاد اشتباه گرفته می شود. بنابراین، تجویز درمان بدون معاینه آندوسکوپی غیرممکن است. روش های مختلف فیزیوتراپی در ناحیه حنجره منجر به رشد سریع پاپیلوما می شود.
زگیل نوزاد
زگیل ها رشدهای خوش خیم اپیدرمی هستند که عمدتاً توسط کودکان و نوجوانان با آن مواجه می شوند. آنها روی صورت، دست ها، گردن رشد می کنند و اغلب باعث ایجاد مشکلات عاطفی زیادی برای صاحبانشان می شود. با این حال، بیش از 70٪ از این نوع پاپیلوم ها بدون هیچ اثری در عرض 1. 5 - 2 سال ناپدید می شوند. بنابراین، پزشکان تنها در موارد شدید به حذف آنها متوسل می شوند، زیرا با پایان تغییرات هورمونی، این امکان وجود دارد که بدن به تنهایی با عفونت HPV مقابله کند. عوامل خطر اضافی در دوران کودکی استرس مکرر مرتبط با مطالعه و قبولی در امتحانات، کار بیش از حد، کمبود خواب، سوء تغذیه، پوست ظریف در نوزادان، آکنه در نوجوانان است.
آیا برداشتن پاپیلوم های روی پوست ضروری است؟
برخی از نئوپلاسم ها به بدخیم تبدیل می شوند. اگر کسی حواسش به خودش باشد، نمی‌توان این روند را نادیده گرفت. در صورت مشاهده یکی از علائم، باید زنگ خطر را به صدا درآورید:
- پاپیلوما در اندازه و پیکربندی تغییر می کند (به سرعت رشد می کند، لبه ها تار می شوند، رشد و مهرهای اضافی ایجاد می شود).
- رنگ نئوپلاسم به سمت تیره شدن تغییر می کند.
- فرآیند التهابی به هم می پیوندد، پوست پوسته پوسته می شود، ترک می خورد، ترشحات ترشح می شود.
- درد ظاهر می شود
همه موارد فوق نشانه هایی برای حذف توده ها هستند. همچنین در صورتی که پاپیلوما در مکان های قابل دسترس برای آسیب روزانه (در گردن، زیر بغل، در ناحیه کمر و غیره) قرار گرفته باشد، ارزش آن را دارد که به روش ریشه ای حل مشکلات متوسل شویم. چرای مداوم و مالش می تواند فرآیند انکولوژیک را شروع کند و همچنین به نفوذ میکروارگانیسم های بیماری زا کمک می کند.
روش های حذف نئوپلاسم ها
روش های مخرب درمان رشد پوست به دو دسته تقسیم می شوند:
- شیمیایی (اسید تری کلرواستیک 80-90٪ و سایر داروها)؛
- فیزیکی (انعقاد پلاسما، تخریب سرما، لیزر درمانی، الکتروسرجری).
اگر انتظار برداشتن در نوجوانان یا زنان باردار باشد، تنها از لیزر درمانی استفاده می شود. پس از تخریب، استفاده از داروهای ضد ویروسی و تعدیل کننده ایمنی موضعی نشان داده شده است.
اما روش اصلی از بین بردن پاپیلوم‌های حنجره، جراحی غدد حنجره تحت بیهوشی با استفاده از ریزابزارها یا لیزر جراحی است که پس از آن بهبودی پایدار تنها در یک سوم بیماران ثبت می‌شود. در عمل، از یک رویکرد ترکیبی استفاده می شود: تخریب اضافی در سرما انجام می شود (با یک شکل محلی از بیماری)، داروهای ضد تومور محلی تجویز می شود. رایج ترین استنشاق با محلول ویژه است.